ترانه حسرت

سهم من از چشمت ،یک پنجره دیدن
تو شاخه یاسی ،من حسرت چیدن 

بر شانه های تو سر می نهم خسته
سرشار از شعرم ،اما لبم بسته

من شاخه خشکم ،تو دست بارانی
مشکن مرا هرگز ای خوب بارانی

ای بودنت اعجاز ،ای دست تو مرهم
در حسرت رویت ،شد قامت من خم

تو مثل یک رودی ،من مثل یک ماهی
دل را ببر با خود،هر جا که می خواهی