فیلم سازی در ایران -2(حضور فیلم ها در جشنواره های خارجی)

گاه و بی گاه در رسانه ها خبری منتشر می شود که فلان فیلم در فلان جشنواره خارجی مقام کسب کرده است.در ابتدا هر کس با شنیدن این خبر خوشحال می شود که یک ایرانی در رقابت با دیگر فیلم سازان خارجی رتبه ای حائز اهمیت کسب کرده است.اما وقتی که خود فیلم در ایران پخش می شود بعد از مشاهده فیلم باید دو دستی بر سرت بکوبی که چرا چنین فیلم ضعیف و مزخرفی در یک جشنواره خارجی پخش شده است.

اکثر فیلم های ایرانی که در جشنواره های خارجی مقام می آورند به جز چند فیلم انگشت شمار بقیه فیلم ها وضعیت زندگی ایرانی ها را در بدترین شکل ممکن و با ابتدایی ترین وسایل زندگی نمایش می دهند.

این فیلم ها به اصطلاح سفیر فرهنگی ما در خارج هستند.وقتی ما فیلمی را می سازیم که ایرانی ها را عقب مانده و غریب با امکانات روز دنیا معرفی میکند چه طور انتظار داریم که گردشگر خارجی جذب کنیم؟ چه طور انتظار داریم که خارجی ها در کشور ما سرمایه گذاری کنند؟ تعجب نکنید حرفهای من در مورد گردشگر خارجی و سرمایه گذاری خارجی بی ربط به فیلم سازی نیست.اگر به فیلم های خارجی که در ایران پخش میشوند توجه و دقت کنید مشاهده می کنید که در اکثر فیلم هایشان برخلاف فیلم سازان ایرانی همواره جاهای دیدنی و صنعتی و امکانات کشورشان را در فیلم هایشان به نمایش می گذارند.حالا زمانی که منِ نوعی این فیلم ها را می بینم علاوه بر این که با فرهنگ آن کشور آشنا میشوم با جاهای دیدنی و امکانات کشورشان هم آشنا میشوم و برای بازدید به آن کشور سفر میکنم.

آقا مگه توریست جذب کردن چه طوریه؟ یکی از راه های آن همین  فیلم سازی است.

باور کنید من وقتی این فیلم ها را با فیلم های ایرانی مقایسه می کنم ، واقعا افسوس می خورم .افسوس که چرا ما ایرانی ها چه قدر انتقال فرهنگ مان به خارجی ها ضعیف عمل می کنیم.