موسیقی ایرانی یا خارجی؟

همانطور که می دانید تقریبا از اوایل  ریاست جمهوری آقای خاتمی که فضای اجتماعی و سیاسی ایران نسبت به قبل باز تر شد ،  تغییرات اساسی در موسیقی ایران هم ایجاد شد کم کم موسیقی پاپ پا به عرصه وجود نهاد و گروه زیادی از جوانان به این نوع از موسیقی واکنشی مثبت نشان دادند. و این خود سبب شد که هنرمندان زیادی وارد این عرصه ( موسیقی پاپ) شوند و البته باید از حق نگذریم که افراد انگشت شماری هم در این عرصه موفق شدند و اثرهای ماندگار و زیبایی  را از خود به جا گذاشتند .

در این چند سال اخیر هم که رادیو و تلویزیون ایران هم در این خصوص ( گسترش موسیقی پاپ )کم نگذاشته و مخصوصا رادیو جوان در کنار موسیقی سنتی ،موسیقی پاپ را به علاقه مندان تقدیم میکند.(البته بهتر است بگوییم در کنار موسیقی پاپ هر از گاهی  چند تا موسیقی سنتی هم پخش میکند!!!)

البته نه اینکه فکر کنید من مخالف موسیقی پاپ هستم ، نه، من خودم شخصا  هر آهنگ شاد و با معنایی رو دوست دارم و گوش می کنم. و برام مهم نیست که خواننده آن کیست ( البته من خودم شخصا صدای زن رو گوش نمی دهم) . همانطور که الان از بین کسانی که موسیقی سنتی کار می کنند به آقای علیرضا افتخاری علاقه زیادی دارم و مواقع بیکاری آهنگ هاشو گوش می کنم .آهنگ های ایشون هم اونایی که غمگین هستند و هم اونایی که شاد هستند به من آرامش خاصی میدن.

اما در این چند سال اخیر موسیقی جدیدی پا به عرصه گذاشته به نام موسیقی رپ،راستش من که از این موسیقی پر سر و صدا چیزی جز  دیس دیس اون حالیم نمیشه.

اما من همه این حرف ها رو گفتم که بگم موسیقی سنتی و دلنشین ایرانی در حال انقراض است و متاسفانه هیچ عکس العملی هم از سوی دولت شاهد نیستیم ، وقتی که وزارت ارشاد به هر موسیقی چرت و مزخرفی مجوز میدهد  دیگر نباید انتظار داشته باشیم که بتوانیم از فرهنگ و سنت دیرینه خودمان دفاع کنیم.